Kablo konektör çeşitleri nelerdir?

Kaplinler, kabloları, boruları, çelik halatları ve diğer şeyleri bağlamak için kullanılan cihazlar veya parçalardır. Onların yardımıyla, bireysel unsurlar tek bir sistemde birleştirilir. Kablo sistemleri, sıhhi tesisat, ısıtma, gaz boru hatlarının montajı için vazgeçilmezdir.

 

Ana gereksinim, bağlantının güvenilirliğinin yanı sıra kullanım kolaylığı ve kurulum kolaylığı gereksinimleridir.

Güvenilirliğe ek olarak, kaplin ayrıca yapı için koruma sağlar:

1. Tork sınırlaması nedeniyle, aşırı yük sırasında yapıyı kırılmaya karşı korur.
2. Korozyona karşı korur.
3. Bağlantının sıkılığı nedeniyle nem girişine karşı koruma sağlar.

Kaplin sınıflandırması

Kaplinler çeşitli tiplerdedir. Bu cihazların kapsamı o kadar geniştir ki, açık bir şekilde tiplendirilmelerine izin vermez. Ancak, bunun yapılabilmesi için birkaç kriter vardır.

Randevu ile aşağıdaki kaplin türleri ayırt edilebilir:

1. Bağlanıyor.
2. Dal.Kablo hatları döşenirken branşman yapılması gerektiğinde kullanılır.
3. geçiş.
4. Kilitleme. Yüksek gerilim elektrik şebekelerinde (110 kV) kullanılırlar.
5. Son.

Yürütme ile vardır:

1. Tek aşama.
2. Üç faz. Çok çekirdekli kablolarla çalışırken kullanım için tasarlanmıştır.

İmalat malzemesine göre, aşağıdaki gibi kaplin türleri vardır:

1. Dökme demir.
2. Öncülük etmek. Kurşun manşonlar, kılıfı alüminyumdan veya kurşundan yapılmış kabloların metal damarlarını 6-10 kV voltajla birbirine bağlar. Oldukça ağırdırlar.
3. Pirinç.
4. Epoksi. Epoksi reçineden yapılmıştır. Çoğu zaman, onları korumak için asbest veya metal kasa kullanılır. Tünellerde, hendeklerde veya madenlerde döşenen kablo iletkenlerini bağlamak için kullanılır. Kurşun gibi 6-10 kV voltajda kullanılırlar.
5. Çekmek. Bağlantıyı izole etmenin en yaygın yolu olarak bir ısıyla daralan makaron kullanılır. Isıyla daralan malzemelere dayalı kurulum, kablo bağlantı teknolojisini büyük ölçüde kolaylaştırır ve bu iş için zaman kazandırır.

Kablo yalıtımı türüne göre:

1. emprenye edilmiş.
2. Kağıt.
3. Plastik.
4. Lastik.

Kaplinler

Kablo ağı çeşitli mesafeler boyunca uzayabilir, ancak sistemin bütünlüğü sağlanmalıdır. Bağlantı elemanları seri olarak bağlanır ve kablo hattının münferit parçalarını bir araya getirir. Bu, kaplinlerin elektriği bir güç kablosu gibi minimum voltaj kaybıyla ve tüm elektriksel özellikleri koruyarak iletmesini sağlar.

Bağlantılar, kablonun teknik parametrelerine bağlı olarak seçilir.Doğru konektörü seçmek için şunları göz önünde bulundurmanız gerekir:

• kablodaki tel sayısı;
• kablo damarlarının yapıldığı malzeme ve çapları;
• kablo yalıtımı;
• ağdaki maksimum voltaj;
• dış etkilerden korunma yöntemi.

Bağlantı elemanını kabloya doğru şekilde takmak için uçları kesmeniz, tüm kablo yalıtımını kaldırmanız ve ardından sırayla her bir katmanı kurulum için hazırlamanız gerekir. Her iki tarafta, daha sonra içine telin her iki ucunun yerleştirildiği konektörün uzunluğunun yarısı için yalıtımı tamamen çıkarmak gerekir. Her iki taraftaki tüm göbekleri girdikten sonra, kaplin bağlantı elemanları ile sıkıca kenetlenmelidir.

Tüm kabloların kendi atamaları vardır. Geniş kablo seçimi nedeniyle, çeşitli bağlantı elemanları da vardır. Hangi kuplajın kullanılacağı, neyden oluştuğu, teknik parametreleri - tüm bunlar kablo kuplajlarının işaretinde bulunabilir.

Örneğin 1STp-3x150-240S marka bir kablo kılıfı var. Bu durumda, işaretleme aşağıdaki gibi deşifre edilir:

1. 1 - 1000 V'a kadar gerilimli elektrik şebekelerinde kullanılır.
2. C - bağlantı.
3. Tp - termoplastik bir yalıtım katmanına sahiptir.
4. 3 - tel sayısı.
5. 150-240 - minimum ve maksimum kesit alanı.
6. C - ek bağlantı elemanlarının varlığını gösterir.

Bazen işaret, ürünün özelliğini gösterebilir:

• R - onarım;
• O - tek çekirdekli kablo;
• B - zırhlı.

Özelliği belirten harf, "Tp" göstergesinden sonra eklenir.

Geçiş Kaplinleri

Geçiş manşonu, farklı tipteki kabloları veya farklı iletken çaplarına sahip kabloları bağlamanıza olanak tanır.Bu konektörlerden birinin tasarımı, üç damarlı bir kabloyu üç tek damarlı kabloyla birleştirirken, gerilimi kesilen alanda eşit olarak dağıtır.

Koruyucu muhafazanın iç yüzeyine sıcakta eriyen yapıştırıcı uygulanır. Bu, bağlantının sıkılığını sağlar. Çekirdekler bir cıvata yöntemiyle birleştirilir veya sıkma için manşonlar kullanılır.

Bu tip ürünlerin kendi işaretleri vardır. O yeterince basit. Ad 3 SPTp-10 (70-120) M aşağıdaki gibi deşifre edilebilir:

• 3 - tel sayısı;
• C - bağlantı;
• P - geçiş;
• T - ısıyla daralan;
• p - bir eldivenle;
• 10 - ağın maksimum voltajı, kV;
• 70-120 - minimum ve maksimum kesit;
• M - kitte bir konektör var.

Bu tip ürünleri aşağıdaki sırayla monte edin:

1. Kablo hazırlama ve kesme. İletkenler kesilir, yalıtım katmanları birer birer çıkarılır.
2. Yalıtım borularının montajı. Tüpler damarlara konur ve kablonun kesildiği yerde bulunur.
3. Montaj eldivenleri. Kablonun damarları mümkün olduğunca sıkı bir şekilde bir araya gelir.
4. Kollar ve manşetler takılıdır. Çekirdekler yatay olarak birbirleriyle örtüşene kadar bükülür. Yerleştirme alanının ortasında bulunan manşetler takılır.
5. Ara yüzey boşluğunun sızdırmazlığı. İçerideki boşluk dolgu ile doldurulur.
6. Gövde yapının merkezinde bulunur.
7. Gövde üzerine bir alüminyum bant sarılmıştır.
8. topraklama. Esnek bakır telin her iki ucu da alüminyum bantla zırhlanmış bir yüzey üzerindedir.
9. Kaplinin ortasına koruyucu bir dış kasa konur.

Son kaplinler

Sonlandırmalar elektrik kablosu devresini kapatır. Özellik: Bileşiğin tasarımındaki varlığı.Termoset, termoplastik polimer reçinedir. Böyle bir bağlantı bir kapağa benzer ve basit bir fiştir.

Bileşiğe ek olarak, bu tip konektör tasarımında şunlar bulunur:

• ısıyla daralan yalıtkanlar;
• bant şeklinde dolgu macunu;
• kırılabilir cıvatalı veya sıkma için tasarlanmış uç;
• topraklama kablosu;
• elektrik alanını eşitleyen bir plaka;
• yalıtım için ısıyla daralan boru;
• bir koruma işlevi gerçekleştirmek için ısıyla daralan manşet.

Böyle bir cihazın amacı, kablonun metal damarlarını ayırmak ve transformatör veya elektrik motoru gibi cihazlara bağlamaktır. Güç kablosunu ve dağıtım ekipmanını bağlarlar.

Bu tip konektörler piyasada yaygın olarak temsil edilmektedir. Bu bağlamda, bu tür bir cihazın modelini dikkatlice seçmelisiniz. Bunu yaparken, birkaç kriter izlenmelidir:

• iletkendeki çekirdek sayısı;
• ağdaki en yüksek voltaj;
• iletkenlerin kesiti;
• kablo yalıtımı tipi;
• çalışma koşulları.

Uç manşonların tanımı, bağlantıların işaretlenmesine benzer. Tek fark, birkaç harf eklenmesidir. 1 KV (N) tp-3x150-240 N. Burada, başlangıçtaki ek K, V (N) ve sonundaki N harfleri aşağıdakileri gösterir:

• K - terminali;
• В(Н) - dahili (harici) kurulum;
• H - bir dizi mekanik cıvata ucuna sahiptir.

Yaygın yükleme hataları

Deneyimsiz işçiler genellikle kaplinleri kurarken hata yaparlar. Bunlardan en yaygın olanları:

1. Yüzey kirliliği. Konektörler dış mekanlara, hendeklere, tünellere vb. monte edilir.Bu durum işyerinin temizliğini organize etmede zorluklara neden olur. Ancak bağlantı elemanlarını monte ederken, temizliği izlemek ve elemanları kirlenmeden zamanında silmek gerekir.
2. Kurulum teknolojisinin ihlali. Çekirdeklerin ve manşonların boyutları mutlaka gerekliliklere uygun olmalıdır. Aksi takdirde, çapaklar ve "kulaklar" görünebilir. Çalışma sırasında tanımlanmalı ve derhal düzeltilmelidir.
3. Sızdırmazlık ihlali. Üst yüzeylerde, derzleri kapatmak için dolgulu ek sargılar kullanılır. Isıl işlemden sonra yapıştırıcı, boşluğun kenarından dışarı taşmalıdır. Böylece eklemlerin içindeki zararlı maddelerin girişini engeller. Tutkal çıkıntı yapmazsa, teknolojinin gereksinimleri karşılanmaz. Ayrıca, kablonun zemine son olarak döşenmesinden önce, kesikler ve mikro çatlaklar için harici bir inceleme yapılmalıdır. Hiçbiri olmamalı.
4. Hava boşlukları. Bağlantı elemanları arasındaki tüm boşluklar sızdırmazlık maddesi ile doldurulmalıdır. Hava boşluklarının görünümüne izin verilmemelidir.

Kaplinin montajı, tüm norm ve tavsiyelere uygun olarak kesinlikle kurallara göre yapılmalıdır. Bu işi yüksek nitelikli ve deneyimli profesyonellere emanet etmek en iyisidir.

Benzer makaleler: