Herhangi bir elektrik devresi, bir devre veya bağlantı şeması şeklinde, başka bir deyişle çizimlerde görsel olarak temsil edilebilir. Bir elemanın her görüntüsü, birleşik tasarım dokümantasyon sistemi (ESKD) ile uyumlu olmalıdır. Çizimlerin doğru okunması için elektrik devrelerindeki bu geleneksel grafik sembollerin anlaşılması gerekmektedir.
normatif belgeler
UGO sistemi, belgelerle çalışırken karışıklığı ve tutarsızlığı ortadan kaldırmak için özel olarak tasarlanmıştır. UGO'ya ek olarak, örneğin radyo ve elektrikli bileşenleri işaretlerken alfanümerik tanımlamalar yaygın olarak kullanılır.
Elektrikli ekipmanın boyutları, ekranları, şemaları ve planları için gereksinimler, aşağıdaki GOST düzenleyici belgelerinde yer almaktadır:
- 21.404-85;
- 21.614-88;
- 2.755-87;
- 2.756-76;
- 2.747-68;
- 2.709-89;
- 2.710-81.
Eleman tabanı sürekli olarak değişebilir, bu nedenle tasarım belgelerinde uygun ayarlamalar yapılır. Elektrik ve elektronik alanındaki uzmanlar, GOST'lerdeki tüm yenilikleri düzenli olarak izlerken, geri kalanının bunu yapması gerekmez. Ev koşullarında, ana unsurların tanımının nasıl çözüldüğünü bilmek yeterlidir.
Elektrik devresi türleri
Her şeyden önce, bir diyagramın, yapısal elemanların, düğümlerin ve bunların bağlantılarının kağıt üzerinde veya genel kabul görmüş semboller kullanılarak elektronik biçimde grafiksel bir gösterimi olduğunu düşünmeye değer. Toplamda, yaklaşık bir düzine şema türü farklıdır, ancak aşağıdakiler en yaygın olanlarıdır:
- işlevsel;
- Temel;
- Montaj.
Karmaşık elektronik cihazların belgelerinde, DIY onarım kılavuzlarında veya kablolama planlarında bulunabilirler. Yaygınlıkları göz önüne alındığında, her tür ayrı ayrı düşünülmelidir.
Fonksiyonel diyagram
Tasarımı ayrıntılı olarak göstermez, ancak imzalar ve işlevsel birimlerle birlikte cihazın ana bloklarının bir görüntüsünü içerir. Bu çizime odaklanarak, yalnızca cihazın tüm sisteminin nasıl çalıştığını, çeşitli öğelerin birbirine nasıl bağlı olduğunu öğrenebilirsiniz. Örneğin, karmaşık bir elektronik cihazı tanımlamak için işlevsel diyagramı kullanmak uygundur, ancak her zaman güç kaynağı cihazları için geçerli değildir.
devre şeması
Cihazın bileşimine göre belirli bir dizi eleman tanımı içerir.Çizimin doğru yorumlanması için, elektrik elemanlarının temel koşullu grafiksel temsillerini bilmek gerekir. Bu diyagram biçiminde, cihazlar ve bunları oluşturan öğelerin kendileri arasındaki bağlantılar gösterilmektedir. Güç hatlarını görüntülemek için, doğrusal bir şema çizmeniz ve kontrol, yönetim için elektrik devreleri ve bölümlerinin türlerini belirtmeniz önerilir - tam bir devre şeması.
Tam ana çizimler devrenin tüm elemanlarını gösterirken, tek hat çizimlerinin yapının sadece güç kısmını gösterdiğine dikkat edilmelidir.
Bağlantı şeması
Baskılı devre kartlarına elemanlar takarken, cihazları ve elektrik devrelerini monte ederken kullanılır. Sihirbaz, yardımıyla, kodu çözme ayrı bir belgede verilen veya bulunduğu öğenin yanındaki alfasayısal kısaltmaya göre hangi bileşenin nereye, birbirinden hangi mesafede ve hangi sırayla yerleştirilmesi gerektiğini belirler. ana yazıtın üzerinde sağ alt köşedeki bir tabloda. Ayrıca, mezheplerin düzenlenmesine izin verilir.
Her tür şema hakkında ayrıntılı bilgi GOST 2.702-2011'de bulunabilir.
Temel geleneksel grafik semboller
Eyaletlerarası standartlara göre yapılan elementlerin tanımlarının dikkate alınmasına dönüyoruz. En temel ve en sık karşılaşılanı hatırlayarak, birçok şemanın anlaşılması çok daha kolay hale gelecektir.
Temel görüntüler
Hiçbir elektronik cihaz, cihazında varlık olmadan tamamlanmış sayılmaz. dirençler, bobinler, kapasitörler, transistörler, diyotlar, kontaklar ve anahtarlar.Ayrıca, bobinler ve kapasitörler gibi bazı eleman modelleri, yüz değerlerine bağlı olarak boyut olarak çok küçüktür, bu nedenle yeni başlayanlar yaygın kullanımlarına şaşırmamalı, ancak çizimlerde nasıl gösterildiklerini öğrenmeli ve hatırlamalıdır.
Örneğin, GOST'lere göre:
- direnç, 4X10mm boyutlarında bir dikdörtgen ile gösterilir;
- kondansatör - aralarındaki mesafe 1,5 mm olan iki paralel parça;
- Bobinler - hedefe bağlı olarak 2'den 4'e kadar olan yay çizgileri;
- Diyotlar - üstüne tabana paralel bir çizgi çizilen üçgenler. Grafiklerin oluşturduğu “ok” diyotun hangi yönde açık, hangisinin kapalı olduğunu gösterir;
- transistörler - üç çizginin veya başka bir deyişle temasların çıktığı 12 mm çapında bir daire. İçerideki ok, bu transistör çıkışının bir emitör olduğunu ve elemanın hangi tipe ait olduğunu (n-p-n veya p-n-p) gösterir;
- Ampermetre, wattmetre veya voltmetre gibi aletler de bir daire ile gösterilir, ancak çapı 10 mm ve genel olarak kabul edilen harf kısaltması PA, PW ve PV sırasıyla;
- Kontaklar - bir ucunda 30 ° açıyla 6 mm uzunluğunda bir segmentin çizildiği açık bir çizgi.
Kablo hatları ve iletkenler
Tüm diyagramlardaki iletkenler, esas olarak, elemanları istenen sırayla birbirine bağlayan düz çizgilerle gösterilmektedir. Cihaza bir bütün olarak veya ayrı bir parçasına verilen voltaj ve akımın parametrelerini netleştirmek için hattın üzerindeki verilerin uygulanmasına izin verilir. Bu gibi durumlarda, şunları belirtmesine izin verilir:
- Akım tipi (sabit, alternatif, darbeli);
- Gerilim değeri;
- Malzeme;
- Kablolama yöntemleri.
- İşaretler, vb.
Ayrıca iletkenler hattında, örneğin çentikli toplam tel sayısının belirtilmesine izin verilir. kablo. İki veya daha fazla iletkenin kesiştiği nokta, eğer yoksa, birbirleriyle olan bağlantılarını gösterir. teller birbirleriyle etkileşime girmeyin ve sadece kesişin.
Şemalar üzerinde topraklama
ESKD ve GOST 2.721-74 standartları da diyagramlarda yer işaretinin sembolizmini şart koşar. Sistem, üç farklı seçeneğin kullanılmasına ve kabloların cihazın gövdesine bağlanmasına izin verir:
- En yaygın atama, birbirinden küçük bir mesafede bulunan ve iletkenin mesafesine bağlı olarak farklı boyutlara sahip (ne kadar uzak, o kadar küçük) üç dikey çizilen bir çizgiye benziyor. Eski çizimlerde sadece böyle bir "dünya" işareti bulunur.
- İkinci seçenekte gürültüsüz topraklama verilir. İşaretin kendisi, bir istisna dışında ilkini tamamen tekrarlar: etrafına tamamlanmamış bir daire çizilir. Bu, bir bütün olarak cihazın veya elemanın ayrı bir topraklama, ortak "kara" karayolundan izole edilmiştir. Böyle bir görüntü nadirdir, ancak çizimlerde bulunabilir.
- Koruyucu zemin, önceki iki işaretin bir melezine benzer, sadece daire sessizde olduğu gibi kısmen gösterilmez, ancak görüntüyü tamamen kaplar. Güç elektrik çizimlerinde en yaygın olanıdır. Güvenlik gereksinimlerine uygun olarak, görüntünün anlamı, elektrik devresinin voltajsız olan akım taşıyan parçalarının toprağa bağlantılarını yansıtacak şekildedir.
- Dördüncü seçenek, tam olarak "toprak" ı değil, cihazın akım taşıyan parçalarının kasasıyla bağlantısını gösterir.Ancak, durum topraklanmış olsa bile, bu tür bir bağlantı "toprak" olarak adlandırılamaz, ancak sıklıkla ortaya çıkabilir.
Farklı akımlar nasıl belirlenir
Diğer şeylerin yanı sıra, çizimlerde özellikle önemli olan, aşağıdaki işaretlerin tanıtıldığı (güç kaynağının yanında veya içinde belirtilmiştir) akımların doğru gösterilmesidir:
- Kalıcı - düz kısa çizgi
- Değişken - dalgalı çizgi
- Darbe - noktalı çizgi
Sembolün yanına bir güncel değer atanabilir.
Soketler, anahtarlar ve anahtarlar
Kabul edilen tüm tanımlamalar arasında, anahtarların grafik gösterimi, aşağıdakilere göre bir dizi gruba ayrılır:
- koruma derecesi;
- kurulum yöntemi (açık, gizli);
- anahtar sayısı.
Önemli! Dimmerler ve butonlu ışık kontrol cihazları için UGO mevcut değildir.
İki veya üç yön için anahtarlar yaygınlaştı. Enerji tasarrufu sağlarlar ve ayrıca sırasıyla iki veya üç noktayı kontrol edebilirler.
Prizler ayrıca koruma derecesine ve kutup sayısına göre de bölünür. Buna uygun olarak, cihazların sayısını ve amacını gösteren ek alfanümerik imzalar kabul edilmiştir.
Işık kaynaklarının belirlenmesi
Özel evlerin, dairelerin ve ayrıca özel karmaşık aydınlatma tesisatlarının ve çeşitli ampul türlerinin enerji temini için planlar ve kablo şemaları çizilirken aydınlatma cihazlarının grafiksel bir temsili gereklidir. Bu nedenle, onlar için dokümantasyon derleme süresini önemli ölçüde hızlandıran kendi sembolleri tanıtıldı.
Bu işaretleri bilmek, bağımsız olarak çalışacak veya evlerinin enerji temini için planlar yapacak olanlar için günlük yaşamda faydalı olacaktır.
Güç kaynakları ve sigortalar
En yaygın olarak kullanılan kaynaklar, galvanik hücreler ve piller (şemalarda G harfi). Dışa doğru, bir kapasitörün tanımına benzer, bir farkla - segmentler farklı uzunluklarda kullanılır (kısa - "eksi", uzun - "artı"). Bir kaynaktan sağlanan akımın veya voltajın yeterli olmadığı durumlarda bir araya getirilerek pil haline getirilir. Bu değişir:
- G'den GB'ye harf kodu;
- yalnızca aşırı öğeler belirtilir ve geri kalanı noktalı bir çizgi ile değiştirilir;
- Pilin ana hatları, boyutuna bağlı olarak bir daire veya oval ile çevrelenir.
Cihazlar ayrıca, tanımları dirençlere benzeyen, ancak içinde yanan bir metal ipliği gösteren dahili bir hatta sahip olan sigortalar (FU) kullanır. Ayrıca yüksek voltajlı güç kaynağı olan cihazlarda sıradan parafudrlar (F2) veya vakumlu arestörler (F3) kullanılmaktadır.
Bir elektrikli cihazı tamir etmeyi planlayan veya evini donatmak için kurulum işine başlayan herkes için sembolleri bilmek faydalı olacaktır, çünkü tek bir sistem sayesinde kendi grafik görüntülerini oluşturmaya gerek yoktur. Sadece yaygın olanları hatırla.
Benzer makaleler:
